نمایش ها: 5 نویسنده: ویرایشگر سایت زمان انتشار: 2023-04-27 مبدا: محل
پلاستیک ها مواد مصنوعی هستند که از پلیمرهایی ساخته شده اند که می توانند به شکل ها و اشکال مختلف شکل بگیرند. آنها سبک ، بادوام هستند و طیف گسترده ای از برنامه ها دارند. نیاز به پلاستیک در دهه های اخیر به دلیل تطبیق پذیری و مقرون به صرفه بودن آنها به صورت تصاعدی رشد کرده است.
تاریخ پلاستیک به زمان های باستان باز می گردد ، هنگامی که از پلیمرهای طبیعی مانند لاستیک و پوسته استفاده می شود. اولین پلاستیک مصنوعی ، Bakelite ، در سال 1907 توسط لئو باكلند اختراع شد. از آن زمان ، توسعه پلاستیک افزایش یافته است و منجر به ایجاد مواد جدید با خواص منحصر به فرد می شود.
پلاستیک ها را می توان به سه دسته اصلی طبقه بندی کرد: ترموپلاستیک ، پلاستیک ترموستاسیون و پلاستیک های زیست تخریب پذیر.
ترموپلاستیک پلاستیک هایی هستند که می توانند چندین بار ذوب و اصلاح شوند بدون اینکه ساختار شیمیایی آنها را تغییر دهند. آنها معمولاً در محصولات روزمره مورد استفاده قرار می گیرند و به راحتی قابل بازیافت هستند. برخی از متداول ترین انواع ترموپلاستیک ها عبارتند از:
پلی اتیلن یک پلاستیک همه کاره است که به طور گسترده در صنایع بسته بندی ، ساخت و ساز و خودرو مورد استفاده قرار می گیرد. این سبک وزن ، قوی و مقاوم در برابر رطوبت و مواد شیمیایی است.
پلی پروپیلن یک پلاستیک قوی و با دوام است که معمولاً در تولید بسته بندی مواد غذایی ، منسوجات و وسایل پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. این سبک وزن و مقاوم در برابر رطوبت ، مواد شیمیایی و گرما است.
کلرید پلی وینیل ، همچنین به عنوان ورق پلاستیکی PVC ، یک پلاستیک همه کاره است که در کاربردهای مختلف ، از لوله کشی و سیم کشی برقی گرفته تا وسایل پزشکی و لباس استفاده می شود. در برابر رطوبت و مواد شیمیایی قوی ، سبک و مقاوم است.
پلی استایرن یک پلاستیک سبک است که معمولاً در بسته بندی ، عایق و کارد و چنگال یکبار مصرف استفاده می شود. با این حال ، این زیست تخریب پذیر نیست و می تواند صدها سال طول بکشد تا تجزیه شود و به مشکل آلودگی پلاستیک کمک کند. در سالهای اخیر ، فشار برای جایگزینی پلی استایرن با مواد سازگار با محیط زیست ، مانند پلاستیک های زیست تخریب پذیر و محصولات کاغذی وجود دارد.
پلاستیک های حرارتی پلاستیک هایی هستند که پس از درمان یا گرم شدن به طور دائم سخت می شوند. آنها نمی توانند پس از تنظیم ، ذوب یا اصلاح شوند. برخی از متداول ترین انواع پلاستیک های ترموستاسیون عبارتند از:
از رزین های فنلی معمولاً برای تولید اجزای الکتریکی ، لمینت ها و روکش ها استفاده می شود. آنها مقاوم در برابر گرما ، قوی و دارای خاصیت عایق الکتریکی خوبی هستند.
از رزین های اوره-فرمالدئید برای تولید چسب ، منسوج و تخته ذرات استفاده می شود. آنها با دوام و مقاوم در برابر گرما و مواد شیمیایی هستند.
رزین های اپوکسی در کاربردهای مختلف ، از چسب و پوشش گرفته تا الکترونیک و هوافضا استفاده می شود. آنها قوی ، بادوام هستند و از خصوصیات چسب عالی برخوردار هستند.
پلاستیک های زیست تخریب پذیر را می توان توسط میکروارگانیسم ها به ترکیبات طبیعی تقسیم کرد و آنها را دوستانه محیط زیست کرد. برخی از رایج ترین انواع پلاستیک های تخریب پذیر عبارتند از:
پلاستیک های مبتنی بر نشاسته از منابع تجدید پذیر مانند ذرت یا سیب زمینی ساخته شده اند. آنها تجزیه پذیر هستند و برنامه های زیادی دارند ، از بسته بندی گرفته تا کارد و چنگال یکبار مصرف.
پلاستیک های مبتنی بر سلولز از مواد گیاهی مانند پنبه یا خمیر چوب ساخته شده اند. آنها تخریب پذیر هستند و می توانند در بسته بندی مواد غذایی و وسایل پزشکی مورد استفاده قرار گیرند.
پلاستیک های پلیلاکتیک اسید (PLA) از منابع تجدید پذیر مانند ذرت یا نیشکر ساخته شده است. آنها زیست تخریب پذیر هستند و می توانند در برنامه های مختلف ، از بسته بندی گرفته تا منسوجات استفاده شوند.
پلاستیک ها به دلیل تطبیق پذیری و مقرون به صرفه بودن در برنامه های مختلف استفاده می شوند. برخی از متداول ترین کاربردهای پلاستیک شامل موارد زیر است:
پلاستیک ها معمولاً در بسته بندی ها از جمله ظروف غذا و نوشیدنی ، کیسه ها و مواد بسته بندی استفاده می شوند.
پلاستیک در ساخت و ساز برای عایق ، بام و لوله کشی استفاده می شود.
پلاستیک در صنعت خودرو برای مؤلفه هایی مانند داشبورد ، ضربه گیر و اثاثه یا لوازم داخلی استفاده می شود.
پلاستیک در زمینه پزشکی برای دستگاههایی مانند سرنگ ، کاتترها و کاشت استفاده می شود.
پلاستیک در الکترونیک برای مؤلفه هایی مانند موارد ، اتصالات و تابلوهای مدار استفاده می شود.
پلاستیک ها هم از مزایای و هم مضراتی برخوردار هستند. برخی از مزایای پلاستیک شامل موارد زیر است:
مقرون به صرفه
سبک وزن
بادوام
همه کاره
می توان آن را به راحتی در شکل ها و اشکال مختلف شکل داد
قابل بازیافت است
غیر ارزیابی پذیر
در هنگام گرم شدن یا سوزاندن می تواند مواد شیمیایی مضر را آزاد کند
اگر به درستی دفع نشود ، می تواند به آلودگی کمک کند
تأثیر محیطی پلاستیک به دلیل تجمع زباله های پلاستیکی در محل های دفن زباله و اقیانوس ها به نگرانی قابل توجهی تبدیل شده است. آلودگی پلاستیک می تواند به حیات وحش و اکوسیستم ها آسیب برساند و صدها سال طول می کشد تا تجزیه شود. بازیافت یکی از راه های کاهش اثرات زیست محیطی پلاستیک است ، اما فقط گاهی اوقات امکان پذیر است. پلاستیک های زیست تخریب پذیر یک راه حل امیدوارکننده برای مشکل آلودگی پلاستیک ارائه می دهند.
پلاستیک به دلیل تطبیق پذیری و مقرون به صرفه بودن آنها برای زندگی ما یکپارچه شده است. درک انواع مختلف پلاستیک و برنامه های آنها می تواند به ما در تصمیم گیری آگاهانه در مورد استفاده آنها کمک کند. در حالی که پلاستیک مزایایی دارد ، اما دارای اشکالاتی در محیط زیست نیز هستند. توسعه پلاستیک های زیست تخریب پذیر یک راه حل امیدوارکننده برای مشکل آلودگی پلاستیک ارائه می دهد.
